Στον Λόφο Στρέφη εδώ και μέρες, οι εργολάβοι απομακρύνουν τα μπάζα τους. Μάλλον και τα κορμιά τους σιγά σιγά.

Ο συστηματικός αγώνας του Λόφου όχι μόνο δεν πάει χαμένος, αλλά φαίνεται στο βάθος και νικηφόρος.

Ήδη έχουν αποσυρθεί τα σχέδια για τσιμέντωμα και βόθρους στην κορυφογραμμή, για τα πλαστικά γεωπλέγματα, για το κόψιμο των δέντρων στην παιδική χαρά. Και για τα μεταλλικά belvedere στα βράχια, σύμβολο της κυριλοποίησης ενός ελεύθερου, δημόσιου και δασικού χώρου από τους επενδυτές της Prodea Investments.

Και μόλις μάθαμε ότι το ΣτΕ, στην προσφυγή κατοίκων έβγαλε προσωρινή διαταγή για την εν μέρει διακοπή των έργων, μέχρι την οριστική απόφαση.

Σήμερα Τρίτη 12 Δεκεμβρίου, στις 17:30, οι συγγενείς των θυμάτων του εγκλήματος των Τεμπών, οργανώνουν συγκέντρωση διαμαρτυρίας στην πλατεία Συντάγματος, ενάντια στη συγκάλυψη, με την υποστήριξη πολλών συλλογικοτήτων.

Μιλούν για συγκάλυψη γιατί η έρευνα μέχρι στιγμής περιορίστηκε μόνο στον ΟΣΕ, ενώ δεν έχουν κληθεί για απολογία στελέχη από το Υπουργείο Μεταφορών, τη ΡΑΣ (ανεξάρτητη Ρυθμιστική Αρχή Σιδηροδρόμων, υπεύθυνη για τον έλεγχο της ασφάλειας των σιδηροδρομικών μεταφορών) και τη Hellenic Train (υπεύθυνη για τα δρομολόγια των τρένων).

Είναι προφυλακισμένοι μόνο 2 υπάλληλοι του ΟΣΕ (ο σταθμάρχης και ο υπεύθυνος επιθεωρητής για τις βάρδιες του προσωπικού).

Οι υπόλοιποι κατηγορούμενοι για κακουργηματικές πράξεις, όχι μόνο είναι ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους, αλλά συνεχίζουν να εργάζονται στον ΟΣΕ και δεν έχουν τεθεί σε αργία.

Και, κυρίως, δεν προχωρά η διαδικασία για την απόδοση ευθυνών σε πολιτικά πρόσωπα.

Σύμφωνα με ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας που ερευνά την υπόθεση από τον Νοέμβριο 2022, τα στοιχεία που συγκεντρώθηκαν οδήγησαν από την πλευρά της στην άσκηση ποινικής δίωξης εις βάρος 23 υπόπτων, μεταξύ των οποίων, 18 δημόσιων υπαλλήλων και 5 νόμιμων εκπροσώπων και υπαλλήλων της Αναδόχου Κοινοπραξίας, για ηθική αυτουργία σε απάτη σχετική με τις επιχορηγήσεις και ηθική αυτουργία σε ψευδή βεβαίωση με σκοπό τον προσπορισμό αθέμιτου οφέλους σε άλλον (για το ακριβές περιεχόμενο της δίωξης, δείτε εδώ).

Στην ανάδοχο κοινοπραξία συμμετείχε η καταστροφέας του Λόφου, ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ και παρακάτω αναδημοσιεύουμε τμήμα της έρευνας του corporate watch (Ιούνιος 2023) για την εταιρική λεηλασία του Λόφου Στρέφη. Από την ολοκλήρωση της έρευνας, η ΑΚΤΩΡ έχει ήδη πουληθεί στην ΙΝΤΡΑΚΑΤ.

Οι κατασκευαστικές εργασίες στο λόφο εκτελούνται από την ΑΚΤΩΡ. Σύμφωνα με τα μέλη της συνέλευσης, αυτό γίνεται μέσω της ΤΟΜΗ ΑΒΕΤΕ, θυγατρικής της ΑΚΤΩΡ που ειδικεύεται στις αστικές αναπλάσεις.

Η ΑΚΤΩΡ ανήκει στην ΕΛΛΑΚΤΩΡ, έναν μεγάλο ελληνικό όμιλο κατασκευών και τεχνικών έργων που δραστηριοποιείται σε περισσότερες από τριάντα χώρες, κυρίως στην Ανατολική Ευρώπη και τον Κόλπο. Δραστηριοποιείται στις κατασκευές, τα λατομεία και την ανάπτυξη ακινήτων, καθώς και στην κατασκευή και λειτουργία αιολικών πάρκων και εγκαταστάσεων επεξεργασίας λυμάτων.

Ο όμιλος στο σύνολό του έχει επωφεληθεί από σημαντικά αναπτυξιακά έργα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα εδώ και δεκαετίες. Μέχρι πριν από λίγα χρόνια, ηγούνταν από δύο αντιμαχόμενες οικογένειες, την οικογένεια Καλλιτσάντση και την ισχυρή δυναστεία Μπόμπολα – η οποία κατείχε επίσης πλειοψηφικά πακέτα μετοχών σε κορυφαία ελληνικά μέσα ενημέρωσης. Τώρα ηγείται ο τραπεζίτης και έμπορος ιδιωτικών μετοχών, Ευθύμιος Μπουλούτας, ο οποίος καταδικάστηκε το 2018 για διαφθορά, που σχετίζεται με την (κακή) διαχείριση της πλέον καταργημένης Λαϊκής Τράπεζας. Απέφυγε τη φυλάκιση, πληρώνοντας ένα μικρό πρόστιμο.

Η ΕΛΛΑΚΤΩΡ έχει χαρακτηριστεί ως ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός αιολικής ενέργειας στην Ελλάδα, διαχειρίζεται περίπου δώδεκα τέτοια πάρκα, και τώρα επεκτείνεται στην υπεράκτια αιολική ενέργεια. Η αιολική ενέργεια ήταν ιδιαίτερα αμφιλεγόμενη στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια, με την απορρύθμιση συγκεκριμένων νομικών πλαισίων να έχει ως αποτέλεσμα την εγκατάσταση πάρκων στις κορυφές βουνών σε οικολογικά ευαίσθητους βιότοπους και τις κινητοποιήσεις των κοινοτήτων κατά των συγκεκριμένων εγκαταστάσεων. Η ΑΚΤΩΡ είχε επίσης μερίδιο 5% στο ορυχείο χρυσού στις Σκουριές, στη Βόρεια Ελλάδα, έως ότου αυτό εξαγοράστηκε από την Eldorado Gold το 2020. Οι ντόπιοι και οι υποστηρικτές της κοινότητας έχουν οργανώσει μια ιστορική εκστρατεία αντίστασης δεκαετιών στο οικολογικά καταστροφικό σχέδιο, και το ορυχείο δεν έχει ακόμη ξεκινήσει την παραγωγή.

Επιστρέφοντας στο σήμερα, η ΑΚΤΩΡ είναι μία από τις πολλές εταιρείες που εμπλέκονται στην καταστροφική σύγκρουση τρένων τον Φεβρουάριο κοντά στα Τέμπη, το πιο θανατηφόρο σιδηροδρομικό δυστύχημα στην Ελλάδα. Το 2014, η ΑΚΤΩΡ ανέλαβε την αναβάθμιση του συστήματος σηματοδότησης για τα περίπου 500 χιλιόμετρα της γραμμής Αθήνα-Θεσσαλονίκη σε κοινοπραξία με τον γαλλικό σιδηροδρομικό κολοσσό Alstom. Αλλά μια πρόσφατη έκθεση των Reporters United και Investigate Europe διαπίστωσε ότι οι δύο εταιρείες επανειλημμένα απέτυχαν να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους, και αντ’ αυτού πέρασαν χρόνια καυγαδίζοντας και διεκδικώντας μια μεγαλύτερη σύμβαση. Αυτή τελικά εγκρίθηκε το 2021, αποφέροντας επιπλέον 13 εκατ. ευρώ. Ωστόσο, παρά το γεγονός ότι τους δόθηκαν περισσότερα χρήματα, οι εταιρείες προφανώς εξακολουθούσαν να μην μπορούν να τα βρουν μεταξύ τους. Αυτό οδήγησε την ΑΚΤΩΡ να αναθέσει τα πάντα ως υπεργολαβία στην Alstom, η οποία είχε ξεκινήσει τις εργασίες, μέχρι και τη στιγμή του δυστυχήματος.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Μητσοτάκης απέδωσε την καταστροφή, η οποία στοίχισε τη ζωή σε τουλάχιστον 57 ανθρώπους, σε “τραγικό ανθρώπινο λάθος” ενώ ειδικοί του κλάδου δήλωσαν ότι ένα επαρκές σύστημα σηματοδότησης θα είχε αποτρέψει το ατύχημα.

Ούτε τα τρένα ούτε οι κοινοπραξίες όμως φαίνεται να είναι το φόρτε της εταιρείας. Η ΑΚΤΩΡ συμμετείχε σε μια άλλη κοινοπραξία στην οποία ανατέθηκε σύμβαση πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ για την επέκταση του μετρό της Ντόχα. Η κοινοπραξία ενεπλάκη σε διαμάχη με έναν υπεργολάβο, ο οποίος και την έσυρε στα δικαστήρια με αποτέλεσμα να επιβληθεί πρόστιμο ύψους 98,5 εκατ. δολαρίων (79 εκατ. λιρών), με την ΑΚΤΩΡ να πρέπει να καταβάλλει μερίδιο του ποσού.

Παρά το ιστορικό της, η ΕΛΛΑΚΤΩΡ υπέβαλε προσφορά για να ηγηθεί της κοινοπραξίας που θα λειτουργήσει το νέο μετρό της Θεσσαλονίκης, όταν ολοκληρωθεί. Έχει συμμετάσχει στην κατασκευή του δικτύου, αν και οι εργασίες παρεμποδίζονται από καθυστερήσεις εδώ και χρόνια, ενώ η εταιρεία ήρθε και πάλι σε διαμάχη με έναν εργολάβο.

Τα παρατεταμένα κατασκευαστικά έργα οδήγησαν σε σημαντικό ανεκτέλεστο υπόλοιπο και χρέος για την ΑΚΤΩΡ, και το 2020 σημείωσε ζημίες ύψους 155,5 εκατ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι είναι η μεγαλύτερη εταιρεία του ομίλου, πωλείται τώρα στον μεγάλο ανταγωνιστή της, την INTRAKAT, έναντι 100 εκατ. ευρώ, σε μια συμφωνία που αναμένεται να ολοκληρωθεί πριν από το τέλος του έτους.

Σήμερα, η ολλανδική εταιρεία ιδιωτικών κεφαλαίων Reggeborgh είναι ο μεγαλύτερος μέτοχος της ΕΛΛΑΚΤΩΡ, με συνολικό ποσοστό περίπου 45%. Μέχρι πρόσφατα, είχε επίσης μεγάλη συμμετοχή σε μια άλλη μεγάλη ελληνική κατασκευαστική εταιρεία, τη ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ. Η Reggeborgh έχει περιγραφεί ως το επενδυτικό όχημα της ολλανδικής οικογένειας Wessels, η οποία βρίσκεται πίσω από τον όμιλο VolkerWessels.

Ο επόμενος μεγαλύτερος μέτοχος (με περίπου 30%) είναι η Motor Oil, μια ελληνική εταιρεία πετροχημικών, της οποίας προεδρεύει ο δισεκατομμυριούχος μεγιστάνας της ναυτιλίας, Βαρδής Βαρδινογιάννης.

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που εκδόθηκε το πρώτο φύλλο της εφημερίδας μας. Ένας χρόνος πυκνός και ζόρικος για την αγωνιζόμενη κοινότητα των Εξαρχείων. Αλλά και ένας χρόνος με πολλές παρακαταθήκες για το μέλλον.

Και τι δε ζήσαμε, τις μπουλντόζες των εργολάβων να καταστρέφουν τον Λόφο για τα καπρίτσια της Prodea, τα ΜΑΤ να τραμπουκίζουν την κοινότητα του Λόφου καθημερινά, τα αλυσοπρίονα να αποψιλώνουν την περίκλειστη πλατεία Εξαρχείων από τα δέντρα της.

Είδαμε να ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια χιπστερομάγαζα και airbnb στη γειτονιά, τα νοίκια να εκτοξεύονται και κόσμο να εγκαταλείπει το σπίτι του, τουρίστες και φασαίους να πίνουν το ποτό τους και να μας κοιτάνε σαν τοπικό αξιοθέατο, αφεντικά και μπράβους να μας κοιτάνε με στραβό μάτι.

Είδαμε όμως και την αλληλεγγύη, το δυνάμωμα της κοινότητας, το αγκάλιασμα και τις υψωμένες γροθιές στις πορείες, στις συλλήψεις και στα δικαστήρια. Νιώσαμε την ανάσα της αγωνίας, τη λαχτάρα της εξέγερσης και τη δύναμη της αντεπίθεσης. Σταθήκαμε όρθια και δυνατά απέναντι στις εμπροσθοφυλακές του κράτους και των επενδυτών: τους πάνοπλους δολοφόνους και όλο το μιντιακό σύστημα. Τα Εξάρχεια είναι ζωντανά!

Το Χωνί θα συνεχίσει να εκδίδεται με πείσμα. Για να συνδέει τις ψηφίδες της μνήμης, το τότε με το τώρα, το εδώ με το εκεί, το εγώ με το εμείς. Από την Ατλάντα και τη Μασσαλία, μέχρι τον Λόφο Στρέφη… χαιρετίσματα στην εξουσία!

Αλληλεγγύη με όσα αγωνίζονται. Στεκόμαστε δίπλα στον μαχόμενο λαό της Παλαιστίνης που αντιστέκεται στη γενοκτονία του, στις περιθωριοποιημένες κοινότητες των Ρομά που μετρούν τις κρατικές δολοφονίες των Μιχαλόπουλου, Φραγκούλη και Σαμπάνη, στους μετανάστες που αντιμετωπίζουν τη δολοφονική καταστολή, με αποκορύφωμα το κρατικό έγκλημα στην Πύλο, σε όλα τα θύματα του κράτους, από τον Κώστα Μανιουδάκη έως τη 16χρονη αντιφασίστρια στο Ν. Ηράκλειο, σε όσα εξεγείρονται ενάντια σε κράτος και καταστολή.

Η λεηλασία της φύσης, και η αντιμετώπιση της ως πεδίο κερδοφορίας, έχει πολλές όψεις.

Είτε μιλάμε για εταιρείες ενέργειας ή για real estate, είτε μιλάμε για 2.000+ ή για 150 μέτρα υψόμετρο, είτε μιλάμε για ανέγγιχτες φυσικές περιοχές μακριά από κάθε τι ανθρώπινο ή για τις τελευταίες ‘νησίδες’ πρασίνου και άγριας ζωής που έχουν απομείνει μέσα στον αστικό ιστό και τελικά, είτε μιλάμε για τις κορυφές των Αγράφων ή τον λόφο του Στρέφη, τα μοτίβα δεν διαφέρουν και πολύ.

Είναι γεγονός πως οι μπουλντόζες της ανάπτυξης καταπατούν ολοένα και περισσότερο οτιδήποτε ζωντανό. Χέρι χέρι με την καταστολή, εταιρείες εισβάλουν σε ελεύθερους δασικούς χώρους, αφήνοντας πίσω τους καταστροφή – και ενίοτε φουρφούρια, λαμπάκια και κυριλέ αισθητική για τουριστάκια -.

Τελειώνουν όμως εκεί οι ομοιότητες; Όχι! Ζωντανοί, πολύμορφοι και με νίκες, είναι οι αγώνες υπεράσπισης που έχουν αναπτυχθεί σε όλα τα μέτωπα. Μια και ο λόφος μας είναι ένα μικρό βουνό, ένα μέρος που μας δίνει κάτι από το αίσθημα ελευθερίας που έχουμε όταν αγναντεύουμε από μια βουνοκορφή, και ένας χώρος που μπορούμε να αναπνεύσουμε, να παίξουμε, να τραγουδήσουμε, να εκφραστούμε, να πολιτικοποιηθούμε, θα συνεχίσουμε να παλεύουμε για αυτόν, και να στεκόμαστε αλληλέγγυα σε όλα όσα παλεύουν για γη και ελευθερία.

Οι αγώνες ενάντια στην εξαπλωτική μανία του κεφαλαίου πάνω στη φύση και στους ελεύθερους χώρους στις πόλεις μας, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι αγώνες για την ίδια τη ζωή.

Θα είμαστε και εμείς στην πορεία υπεράσπισης των βουνών.