Στο δημοτικό συμβούλιο της Τετάρτης 27/3 η ατζέντα των αρχόντων αποτελείται μεταξύ άλλων από τα θέματα: (1) Την αποχώρηση της Prodea από τον Λόφο Στρέφη, (2) Την διπλή ανάπλαση σε Βοτανικό και Λ. Αλεξάνδρας και (3) Την επέκταση των λαμαρινών στο εργοτάξιο της Ελληνικό Μετρό, στην πλατεία Εξαρχείων.
Για τον Στρέφη που επί δύο χρόνια δεχόταν συνεχή επίθεση από εργολάβους και μπάτσους, ο εμμονικός τέως δήμαρχος Μπατσογιάννης θέτει το ζήτημα επί πέντε συνεχόμενες συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, προσπαθώντας να συκοφαντήσει τον αγώνα μας και κυρίως, να εκμαιεύσει μια απόφαση αποβολής του επενδυτή, για να ανοίξει τον δρόμο στην Prodea να διεκδικήσει αποζημιώσεις. Ο Δούκας από την πλευρά του, παρά τις δηλώσεις του για διώξιμο της Prodea, στην ουσία άφησε τη σύμβαση να λήξει σαν ώριμο φρούτο και τώρα σκοπεύει απλά να παραλάβει ότι εργασία έγινε από την ΤΟΜΗ, υιοθετώντας όλη την επιχειρηματολογία της Prodea περί καθυστερήσεων του έργου λόγω των αντιδράσεων των κατοίκων. Για τις εκτεταμένες καταστροφές στο δασικό περιβάλλον του Λόφου, ούτε κουβέντα, στο τέλος θα ευχαριστήσει και τον επενδυτή για την προσφορά του! Παράλληλα, ο Μπακογιάννης προσπαθεί να δεσμεύσει τον Δούκα για την υλοποίηση του έργου με τις μελέτες του επενδυτή, δηλαδή για τη μετατροπή του Λόφου σε ένα εξευγενισμένο αστικό πάρκο, με φωτισμό χριστουγεννιάτικου δέντρου και κυριλέ μαγαζιά και μονοπάτια, για την εξυπηρέτηση των τουριστών και τα κέρδη των επενδυτών του real estate στα Εξάρχεια. Αυτό δηλαδή που αντιπαλεύουμε εδώ και τρία χρόνια!
Ο Λόφος δεν έχει βρει ακόμα την ηρεμία του, καθώς η νέα δημοτική αρχή σκάβει και αναδιαμορφώνει την παιδική χαρά με την περίφημη Παρκοτεχνική, εργολάβου της ΑΝΑΠΛΑΣΗ, μπάζα πετιούνται ακόμα από δω και από κει, η ανάπλαση του μπάσκετ ξεκίνησε κρατώντας το στο σκοτάδι και την εγκατάλειψη εδώ και ένα μήνα και οι πολιτικάντηδες πραγματοποιούν καθημερινές επισκέψεις.
Δεν θα τους αφήσουμε να μιλάνε για τους χώρους μας, χωρίς την παρουσία μας. Θα είμαστε εκεί, ηχηρά και μπροστά τους, να τους χαλάσουμε την κουβέντα.
Όσον αφορά στα προσφυγικά, η διπλή ανάπλαση που διακήρυξε ο Μπατσογιάννης το 2022 και την οποία Δούκας θέλει να την υλοποιήσει με ζέση, έχει σαν σχέδιο τη μεταφορά του γηπέδου του Παναθηναϊκού από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας στον Βοτανικό (με έξοδα δικά μας). «Στη Λεωφόρο Αλεξάνδρας προβλέπεται η δημιουργία ελεύθερου χώρου πρασίνου, εντευκτηρίου, αθλητικού Μουσείου και υπόγειου πάρκινγκ, ενώ στον Βοτανικό προβλέπεται η δημιουργία Γηπέδου ποδοσφαίρου έως 40.000 θέσεων διεθνών προδιαγραφών FIFA/ UEFA 4 αστέρων, αθλητικών εγκαταστάσεων του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, αθλητικών εγκαταστάσεων του Δήμου Αθηναίων, χώρων πρασίνου και αστικών υποδομών».
Για την υλοποίηση των σχεδίων στη Λ. Αλεξάνδρας απαραίτητο είναι το γκρέμισμα δύο εκ των κτηρίων της γειτονιάς των κατειλημμένων προσφυγικών. Και γιατί να πράξει αλλιώς η ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΕ, αφού ένα πάρκινγκ ανταποκρίνεται στα πρότυπα της εκμοντερνισμένης Αθήνας, ενώ μια νησίδα εξεγερμένων φτωχών μόνο μπελάδες φέρνει; Μια κατειλημμένη γειτονιά, όπου φτωχά και κυνηγημένα για την πολιτικοποίηση τους άτομα, στεγάζονται και έχουν δημιουργήσει μια δυνατή κοινότητα αγώνα που δεν υπερασπίζεται μόνο τον χώρο της, αλλά δίνει πνοή και σε άλλους αγώνες.
Τέλος, σχετικά με το Μετρό στην πλατεία Εξαρχείων, το πιο καλά φυλαγμένο εργοτάξιο της χώρας, τα έργα του οποίου πραγματοποιούνται με ξύλο, δακρυγόνα, εκβιασμούς, ο Δούκας ξέχασε το πράσινο και υποτάσσεται στις απαιτήσεις της ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΜΕΤΡΟ. Στον ελάχιστο χώρο που έχει απομείνει εκτός εργοταξίου, πάνω στην πλατεία, κάτοικοι, συνελεύσεις και συλλογικότητες πραγματοποιούν κοινωνικές και πολιτικές δράσεις και εκδηλώσεις, δίνοντας ένα ηχηρό μήνυμα πως όχι μόνο είμαστε εδώ αλλά και παλεύουμε ακόμα για τη μοναδική πλατεία της γειτονιάς μας. Σε αυτό το δημοτικό Συμβούλιο, συζητιέται η ανάκληση για τις άδειες τραπεζοκαθισμάτων στα καταστήματα επί της πλατείας, που σημαίνει, την επέκταση των λαμαρινών μέχρι τις πόρτες των πολυκατοικιών και ως τη μέση των γύρω δρόμων. Για να ανοίξει ο δρόμος για την ολοκλήρωση της βασικής επένδυσης για τον εξευγενισμό των Εξαρχείων και την εκδίωξή μας.
Δεν εμπιστευόμαστε καμία δημοτική αρχή και δεν συνδιαλεγόμαστε μαζί της, δεν περιμένουμε τις δικές της αποφάσεις, είμαστε ήδη μπροστά τους. Χρέος μας να αντιστεκόμαστε στα σχέδιά τους, τον λόγο για τις γειτονιές μας τον έχουμε εμείς.
Με πρόταγμά μας την αυτοοργάνωση και την αλληλεγγύη, με ζύμωση από τα κάτω, συλλογικοποιούμε τις αντιστάσεις μας μέσα στις γειτονιές που ζούμε, κοινωνικοποιούμαστε και πολιτικοποιούμαστε.
