15 χρόνια έχουν περάσει από την δολοφονία του αναρχικού μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλου από τους μπάτσους Κορκονέα και Σαραλιώτη στα Εξάρχεια, στη συμβολή Μεσολογγίου και Τζαβέλλα. Το σημείο καθώς και ό,τι συνέβη τις επόμενες ώρες και μέρες μόνο τυχαίο δεν ήταν. Τα Εξάρχεια ως κοιτίδα ιδεών και εξεγέρσεων αλλά και ως γειτονιά αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας, όπου κάτοικοι και θαμώνες για δεκαετίες τώρα χτίζουν σχέσεις αλληλεγγύης και αμφισβήτησης αποτέλεσαν εκείνη την μέρα στόχος του κράτους αλλά και σημαντική αιτία για την αφετηρία και την γρήγορη εξάπλωση της εξέγερσης του Δεκέμβρη του 2008.

Οι σχέσεις που σφυρηλατήθηκαν με την κοινή συμμετοχή του κόσμου της γειτονιάς σε τοπικούς και κοινωνικούς αγώνες οικοδόμησαν σχέσεις εμπιστοσύνης και συντροφικότητας. Άπειρα τα παραδείγματα όπου κάτοικοι των Εξαρχείων προσέφεραν το ίδιο τους το σπίτι ως καταφύγιο από τα δακρυγόνα και την καταστολή. Αμέτρητοι οι αγώνες όπου το ριζοσπαστικό κίνημα ένοιωσε τα ίδια τα Εξάρχεια σπίτι του και αγωνίστηκε για αυτά.

Τα Εξάρχεια αποτελούν σπίτι για κάθε αγωνιζόμενο άτομο, σημείο συνάντησης, κοινωνικοποίησης, οργάνωσης και αντίστασης. Στους δρόμους των Εξαρχείων, στον λόφο, στην πλατεία μοιραζόμαστε τα άγχη και τους φόβους μας, τις δυσκολίες της καθημερινότητας, τις χαρές και την οργή μας. Βρίσκουμε λύσεις και απαντήσεις, άλλοτε αυθόρμητες και άλλοτε οργανωμένες στήνοντας αναχώματα ταξικής αλληλεγγύης και κοινωνικής αυτοοργάνωσης. Αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα είδε το κράτος στα μάτια του Αλέξη και όπλισε το χέρι του Κορκονέα. Και αυτόν ακριβώς τον χαρακτήρα καλούμαστε να υπερασπιστούμε και εμείς 15 χρόνια μετά.

Η καταστροφή του Λόφου Στρέφη, η δημιουργία σταθμού μετρό στην πλατεία, η μετατροπή του κτιρίου Γκίνη σε roof garden, η αποστείρωση του κάτω Πολυτεχνείου και του Αρχαιολογικού Μουσείου, με τους εκατοντάδες μπάτσους που έχουν στρατοπεδεύσει στη γειτονιά για να περιφρουρήσουν τα παραπάνω, αποτελούν πολιτικές επιλογές που λειτουργούν προς όφελος του κεφαλαίου και σε βάρος των φτωχότερων και αντιστεκόμενων κοινωνικών στρωμάτων. Οδηγούν στην αλλαγή του χαρακτήρα των Εξαρχείων, στην εξαφάνιση των λιγοστών δημόσιων χώρων και τον εκτοπισμό της κοινωνικής βάσης. Η επέλαση του κεφαλαίου, μέσω της τουριστικοποίησης με τα αναρίθμητα μαγαζιά, air-bnb, και την αλματώδη αύξηση των ενοικίων, εκτοπίζουν τον κόσμο της γειτονιάς, μετατρέποντάς την σε ένα διασκεδαστήριο, αποστειρωμένο τουριστικό θέρετρο, όπου ο ίδιος ο πολιτικός και κοινωνικός της χαρακτήρας μετατρέπεται σε εμπόρευμα και θέαμα.

Συνέβη το 2008 άρα μπορεί να ξανασυμβεί. Η παρουσία εκατοντάδων ένστολων δολοφόνων στη γειτονιά, οι οποίοι επιτίθονται κατά κύριο λόγο σε νέα άτομα που κινούνται εκτός καταναλωτικού πλαισίου στους πεζόδρομους και στου Στρέφη, δημιουργεί τη συνθήκη για μια επανάληψη της δολοφονικής δράσης των μπάτσων που έχουν φτάσει να στοχοποιούν ακόμα και δημοτικά σχολεία. Το έχουν αποδείξει άλλωστε τα τελευταία χρόνια με τις κρατικές δολοφονίες του Χ. Μιχαλόπουλου, του Κ. Φραγκούλη, του Ν. Σαμπάνη, του Κ.Μανιουδάκη και την παρολίγον δολοφονική επίθεση στην αντιφασίστρια Βασιλική.

Αντιστεκόμαστε στη μετατροπή των Εξαρχείων σε μια γειτονιά απρόσωπη, με κατά κύριο λόγο τουρίστες, πολυτελή διαμερίσματα και πανάκριβα μαγαζιά και με θαμώνες εγωκεντρικούς/παρτάκηδες καριερίστες καταναλωτές. Προτάσσουμε μια γειτονιά ζωντανή, φιλόξενη σε μετανάστ(ρι)ες, που βγαίνει στους δρόμους απέναντι στη κρατική βία, ανοίγει τις πόρτες σε όσα αγωνίζονται, αντιστέκεται η ίδια και αυτοοργανώνεται. Καλούμε τον κόσμο της γειτονιάς να πλαισιώσει το κάλεσμα του Συντονιστικού δράσης για την υπεράσπιση των Εξαρχείων στην πλατεία Εξαρχείων στην Τσαμαδού, την Τετάρτη 6 Δεκέμβρη στις 16:00 και να κατευθυνθεί μαζί στην προσυγκέντρωση της διαδήλωσης μνήμης στον αναρχικό μαθητή Αλέξανδρο Γρηγορόπουλο και την εξέγερση του 2008.

Η γειτονιά με όπλο της την αλληλεγγύη οικειοποιείται τους δρόμους στις 6 Δεκέμβρη

Συγκέντρωση πλατεία Εξαρχείων στον πεζόδρομο της Τσαμαδού στις 16:οο και

Διαδήλωση στα Προπύλαια στις 18.00