Προβολή ταινίας και συζήτηση,
στη μνήμη του συντρόφου Χρήστου Σπήλιου:
«Συνοικία το Όνειρο»
(Ελλάδα, 1961, 95 λεπτά, Σκηνοθεσία Αλέκου Αλεξανδράκη)
Λόφος Στρέφη, 28 Οκτώβρη 2025, Αντικατοχικές εκδηλώσεις
Ακολουθεί η εισήγηση που συνόδεψε την προβολή της ταινίας
Κι ένα απόσπασμα από την κατάθεση του σ. Χρήστου τον Νοέμβριο 2022 προς υπεράσπιση του σ. Δ. Χατζηβασιλειάδη
Η μνήμη του συντρόφου Κυριάκου θα είναι για πάντα στις καρδιές μας, στους δρόμους του αγώνα.
Στους δρόμους που γέννησαν στιγμές πολιτικής ζύμωσης και διεκδικήσεων.
Στους δρομους της γειτονιάς των Εξαρχείων, που μοιραστήκαμε με τον Κυριάκο.
Στους δρόμους και στις στιγμές αυτές που ζήσαμε,με τον Κυριάκο,μιλήσαμε μαζί του, τον ακούσαμε, όπως μας άκουσε κι αυτός.
Από τον Λόφο του Στρέφη, μέχρι την πλατεία Εξαρχείων, από το Πολυτεχνείο, μέχρι τον πεζόδρομο της Μεσολογγίου, περπατήσαμε μαζί, μοιραστήκαμε σκέψεις, προβληματισμούς κι ιδέες. Δεν βρισκόμασταν σ’ αυτούς τους δρόμους μόνο για να προλάβουμε την επόμενη συνέλευση,να ετοιμάσουμε τον κουβά με την κόλλα για την αφισοκόλληση ή να κρατήσουμε το πανό στην πορεία.
Ο Κυριάκος ήταν ο γείτονάς μας.
Συναντιόμασταν τυχαία στις εξόδους των σπιτιών μας, καθόμασταν στα σκαλάκια και στους πεζόδρομους, συζητούσαμε ώρες.Εκείνο το χαμόγελο που ανταλλάσσαμε δεν ήταν τυχαίο. Ο σύντροφος Κυριάκος,όπως κι εμείς, συνειδητά επέλεξε να ζήσει σε αυτήν τη γειτονιά.
Όταν το σκηνικό αλλάζει, όταν τα μαγαζιά και τα Airbnb ξεφυτρώνουν το ένα μετά το άλλο,όταν οι τουρίστες παρελαύνουν, η πλατεία ντύνεται με λαμαρίνες και οι κατοχικές δυνάμεις των ΟΠΚΕ, ΜΑΤ, ΔΕΛΤΑ ριζώνουν στον λόφο,εμείς επιλέγουμε να μείνουμε εδώ συνειδητά. Η καθημερινή μάχη ενάντια στην επιβεβλημένη εικόνα της γειτονιάς είναι ζωντανή και ο Κυριάκος υπήρξε αναπόσπαστο κομμάτι της.
Δεν είναι λίγες οι στιγμές που τον θυμόμαστε δίπλα μας — σαν γείτονα, σαν σύντροφο.Σε εκείνη τη χαλαρή μπύρα που καταλήγει να διώχνει ένα τουριστικό γκρουπ από τη Μεσολογγίου.
Σε εκείνο το άραγμα που γίνεται «τυπικός έλεγχος» από τους γνωστούς… των ΔΡΑΣΗ.
Στον δρόμο προς τη συνέλευση στο Πολυτεχνείο ή στην ΑΣΟΕΕ,πάντα περπατούσαμε μαζί, μοιραζόμασταν τα βιώματα της γειτονιάς μας.
Και ύστερα τα βιώματα αυτά εκφράζονταν στο κείμενο που θα γράφαμε μαζί και αν μη τι άλλο εκείνη τη μέρα θα γελάγαμε πολύ.
Έτσι είναι οι συντροφικές μας σχέσεις στη γειτονιά των Εξαρχείων.
Έτσι θυμόμαστε τον σύντροφο και γείτονα Κυριάκο.
Μαζι μας σε καθε κείμενο που μοιράζουμε και σε κάθε πέτρα που πετάμε στον στρατό κατοχής των Εξαρχείων.
Απέναντι στην εξαθλίωση των ζωών μας και την καταστολή κάθε πτυχής της καθημερινότητας μας, έχουμε χρέος να αντιστεκόμαστε. Το κέντρο της Αθήνας εδώ και δεκαετίες εξευγενίζεται και τουριστικοποιείται βίαια. Συγκεκριμένα, στα Εξάρχεια η καταστολή δίνει την πιο σκληρή της μάχη να ισοπεδώσει τελείως τον εξεγερσιακό χαρακτήρα της γειτονιάς. Περιγράφουμε μια εμπόλεμη κατάσταση, που εκτοπίζει τους μόνιμους κατοίκους, ενώ ταυτόχρονα περιφρουρεί με μπάτσους και ιδιωτικοποιεί τους εναπομείναντες δημόσιους χώρους. Τα Εξάρχεια μέρα με την μέρα απονεκρώνονται. Τα κοινωνικά κινήματα, ακόμα και σε περιόδους κινηματικής συρρίκνωσης και υπέρμετρης καταστολής, ποτέ δεν άφηναν τα μέσα του αγώνα τους να ετεροκαθορίζονται από το κράτος. Κάθε ουσιαστική πίεση/επίθεση στο κράτος και το κεφάλαιο είναι λογικό να θεωρείται παράνομη. Από τις αυτομειώσεις στα σούπερ μάρκετ, μέχρι τις απεργίες ολόκληρων κλαδων της παραγωγής, το κράτος μπορεί εν μία νυκτί να αυστηροποιησει τις ποινές του και να δώσει σκληρή γραμμή καταστολής στους μπάτσους. Τον πόλεμο τον ζούμε κάθε μέρα εδώ και όσο αυτός εξελίσσεται, δε θα σταματήσουν ποτέ ενέργειες αντίστασης και κοινωνικής αντιβίας, σαν αυτή που προχώρησε ο Κυριάκος.
Η συλλογική μνήμη είναι αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας των αγωνιστών/αγωνιστριών. Αγωνιζόμενα άτομα τροφοδοτούν εν μέρη το πείσμα μας να αντιστεκόμαστε στους καταπιεστές μας και να φανταζόμαστε πως μπορούμε να υπάρξουμε ελεύθερα. Η μνήμη είναι αυτή που κρατάει ζωντανή την φλόγα των συντρόφων και συντροφισσών μας που χάθηκαν στους δρόμους του αγώνα, που ενώνει τα κομμάτια του κινήματος σε δύσκολες στιγμές και συγκυρίες, που αφήνει πάντα μια σπίθα να σιγοκαίει στις καρδιές μας και μας ωθεί να συνεχίσουμε. Στον Κυριάκο αφιέρωνουμε κάθε μορφή αγώνα, κάθε νεύμα ανυπακοής στο κατεστημένο που μας τρώει μέρα με την μέρα, από την γειτονιά των Εξαρχείων μέχρι την λωρίδα της Γάζας, που μας θέλει άπραγα και μόνα, και αυτό όχι λόγω κάποιας εξαναγκαστικής υποχρέωσης ως προς τη μνήμη του συντρόφου, αλλά επειδή στο άκουσμα του συναγωνιστή μας αναγεννάται η δύναμη και το πάθος μας για να μην επιτρέψουμε την εξαθλίωση των ζωών μας, την απομόνωση του ενός με την άλλη, την διαπόμπευση των κέντρων αγώνων μας στον βωμό του εξευγενισμού και της τουριστικοποίησης. Την συλλογική μνήμη φοβούνται και προσπαθούν να καταστρέψουν κράτος και κεφάλαιο, όχι τα άδεια ντουβάρια πίσω απο τις λαμαρίνες. Όσο πράσινο και αν εξαφανίσουν από τον Λόφο, όσους μπάτσους και αν φέρουν στα Εξάρχεια, όσο χώρο και αν πάρουν δε θα καταφέρουν ποτέ να σβήσουν ότι κάποιοι πάντα προσπαθούν να αναμετρηθούν με την εξουσία, αποδεικνύοντας μας ότι δεν είναι ούτε αλώβητη ούτε ανίκητη.
Ο Κυριάκος ήταν ένας από εμάς. Το όνομά του μας εμπνέει να ονειρευόμαστε, μας δείχνει τι σημαίνει να οραματίζεσαι την ελευθερία σου, να αφιερώνεις την ζωή σου στον δρόμο του αγώνα, να μην συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από τα πάντα. Άλλωστε, τόσα μας αναλογούν.
ΦΑΝΤΑΣΙΑ ΑΙΣΙΟΔΟΞΙΑ ΡΙΣΚΟ
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΞΥΜΗΤΗΡΗΣ ΠΑΡΩΝ
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ Σ’ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΟΙ ΠΟΛΕΙΣ ΜΑΣ ΘΑ ΓΙΝΟΥΝΕ ΜΟΝΤΕΡΝΕΣ ΦΥΛΑΚΕΣ
ΟΛΑ ΣΤΟ ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΜΝΗΜΗΣ ΚΑΙ ΑΓΩΝΑ 30-31/10 ΚΑΙ 2/11
Ότι την κινητοποίηση στη Διεύθυνση Πρωτοβάθμιας στο Μεταξουργείο την οργάνωσαν ο σύλλογος γονέων του 36ου Δημοτικού, η Ανοιχτή Συνέλευση “Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων” και η συνέλευσή μας…
ΟΤΑΝ, την κινητοποίηση οργάνωσαν η Ομοσπονδία Γονέων, όλοι οι σύλλογοι εκπαιδευτικών της Α’ Αθήνας και οι σύλλογοι γονέων 15 (ολογράφως, δεκαπέντε) σχολείων που θίγονται από τις συγχωνεύσεις τμημάτων.
Γιατί να πουν οι μπάτσοι τέτοιο τερατώδες ψέμα; (πρώτη φορά τους ξανασυμβαίνει…)
Γιατί νομίζουν ότι η αναφορά του εξαρχειώτικου σχολείου και των εξαρχειώτικων συνελεύσεων, τους δίνει ικανό άλλοθι για να βαράνε όποτε και όποιο γουστάρουν, ακόμα και αν πρόκειται για παιδιά 6 ως 11 χρονών. Κι έχουν εν μέρει δίκιο να το νομίζουν, το’ χουν ξανακάνει και την έβγαλαν καθαρή, τότε που έφαγαν χημικά ακόμα και μωρά σε καρότσια ας πούμε και δεν κουνήθηκε (πολιτικά) φύλλο. Τόσα χρόνια αντιεξαρχειώτικης προπαγάνδας, έχουν διαβρώσει ακόμα και την Αετομηλίτσα.
Εντάξει, οι μπάτσοι έχουν στοχοποιήσει τις πολιτικές συλλογικότητες, αλλά και τους γονείς και τα παιδιά του σχολείου;
Οι γονείς και τα παιδιά του σχολείου, έχουν ένα βασικό χαρακτηριστικό: ΕΠΙΜΕΝΟΥΝ ΝΑ ΜΕΝΟΥΝ ΑΚΟΜΑ σε αυτήν τη γειτονιά. Που σημαίνει ότι, παρά την πολυετή προσπάθεια του κράτους να τους αδειάσουμε τη γωνιά για την επέλαση των επενδυτών, κάποια ξεροκέφαλα ήταν, είναι και θα είναι εδώ!
Το σχέδιο να τους αδειάσουμε τη γωνιά δεν το λέμε εμείς, μας το ‘χει πει κατάμουτρα το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο των εφοπλιστών, ήδη από το 2010. Παράξενο που κάνουν διάφοροι πως δεν πήρε τίποτα το αυτί τους…
Φυσικά, για να αδειάσει η γειτονιά από τους παλιούς κατοίκους της, δεν πρέπει να υπάρχουν (δημόσιοι) παιδικοί σταθμοί, ούτε (δημόσια) σχολεία και τα -εσκεμμένα- ανεξέλεγκτα μαγαζιά πρέπει να μας κάνουν τον βίο αβίωτο.
Τελικά υπήρχαν μέλη των συνελεύσεων “Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων” και “Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη” στην κινητοποίηση του Μεταξουργείου;
Αν και ο (μπατσο)θρύλος λέει ότι τα μέλη των συνελεύσεων αυτών είναι απαίσιοι εξωγήινοι που κάθε τόσο μας επισκέπτονται με άγριες διαθέσεις από την Ανδρομέδα, τελικά φαίνεται ότι υπάρχουν και μέλη που κατοικούν στη γειτονιά, είναι γονείς και αγωνίζονται για τα παιδιά τους. Όπως έχουν μάθει να αγωνίζονται για τη γειτονιά τους, τον Λόφο τους, το πάρκο τους την πλατεία τους, το σωματείο τους, για τη ζωή τους εν τέλει
Πώς ήξεραν οι μπάτσοι ότι ανάμεσα στους συγκεντρωμένους στο Μεταξουργείο, υπήρχαν μέλη εξαρχειώτικων συνελεύσεων;
Χαζή ερώτηση! Είμαστε σίγουρα ότι οι ντόπιοι Κλουζώ έχουν φωτογραφίες μας προφίλ, ανφάς και ολόσωμες από κάθε πτυχή της ζωής μας. Ότι ΜΑΤ, ΟΠΚΕ, ΔΡΑΣΗ και ασφαλίτες, κοιμούνται και ξυπνάνε κάνοντας σεμινάρια για το ποια από τα κεφάλια μας πρέπει να ανοίξουν για παραδειγματισμό. Ότι παρακολουθούν ανελλιπώς τις δημοσιεύσεις μας (που προφανώς στηρίζουν τους αγώνες του συλλόγου γονέων). Έτσι είναι, όταν είσαι υπαλληλάκι των εφοπλιστών, των ξενοδόχων και της κάθε επενδυτικής εταιρίας τύπου Prodea, πρέπει να την ιδρώνεις τη φανέλα.
Καλή επιτυχία και στη σημερινή κινητοποίηση στο Μεταξουργείο (στις 14:00) ευχόμαστε, νίκη στα παιδιά, νίκη στον Λόφο, νίκη και στην πλατεία!
Στο θεατράκι του Λόφου:
Συλλογική vegan κουζίνα (φέρτε τα φαγητά σας)
Μπαρ με ελεύθερη συμμετοχή (για καλό σκοπό)
Έντυπα και δανειστική βιβλιοθήκη
Παιδικά παιχνίδια και δραστηριότητες
Φυτεύσεις (βάζουμε τις βελανιδιές, φέρτε εργαλεία και αρωματικά φυτά)
Εικαστικό Εργαστήριο “Φως στο σκοτάδι”
19:00 Προβολή ταινίας και συζήτηση, στη μνήμη του συντρόφου Χρήστου
Σπήλιου: «Συνοικία το Όνειρο» (Ελλάδα, 1961, 95 λεπτά, Σκηνοθεσία Αλέκου
Αλεξανδράκη)
Κάθε στιγμή είναι μια υπέροχη ευκαιρία…
Δημοσιοποιούμε (ελπίζουμε πλατιά, για να μη μείνει στα αζήτητα του δημοτικού ιστότοπου) τις προθέσεις του Δήμου Αθηναίων σχετικά με τον Εξωστρεφή, για να δούμε ποιοι “μη κερδοσκοπικοί φορείς” της πόλης, ποιοι “φορείς της κοινωνικής οικονομίας με δράση κοινωφελή”, ποιοι “φορείς της κοινωνικής οικονομίας που προάγουν τα τοπικά συμφέροντα”, θα στραφούν εναντίον όσων (πολιτών) υπερασπίζονται τον Λόφο εδώ και 5 χρόνια, κάνοντας πράξη τη δική τους πρόταση με ανάλωση χρόνου, κόπο και κόστος (προσωπικό και οικονομικό), παράγοντας απτά αποτελέσματα για τον Λόφο, τη γειτονιά και την κοινότητα.
Να δούμε δηλαδή, ποιοι φορείς της “κοινωνίας των πολιτών” θα διασυρθούν, απλά για να διασώσουν το προφίλ του δημάρχου – αυλικού του Χρυσοχοΐδη.
Στην παρακάτω φωτογραφία, φαίνεται αυτό που κάνει ο Χρυσοχοΐδης στον Δούκα, κάθε μέρα που βρίσκεται στον Λόφο.
Σήμερα το πρωί, έξω από τα γραφεία της Διεύθυνσης Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Αθήνας (Μεταξουργείο), τα παιδιά του σχολείου του Στρέφη κακοποιήθηκαν με χημικά και ξύλο για 2η φορά μέσα σε 6 μήνες, μετά την επίθεση που δέχτηκαν στον Λόφο στις 27 Απριλίου. Παιδιά μεταφέρθηκαν στο κέντρο υγείας Αλεξάνδρας με αναπνευστικά προβλήματα και σε κατάσταση σοκ.
Ακολουθούν στιγμιότυπα από την κινητοποίηση ενάντια στις συγχωνεύσεις τμημάτων σε 15 σχολεία. Συμμετείχε ο σύλλογος γονέων του 36ου Δημοτικού Σχολείου στον Λόφο Στρέφη και πολλά παιδιά με τα πανό τους.
Οι μπάτσοι επιτέθηκαν στοχευμένα στα παιδιά, ρίχνοντας τα χημικά ακριβώς στο σημείο που στέκονταν, κάτι που φαίνεται ξεκάθαρα στις φωτογραφίες.
Πολλά από αυτά τα παιδιά είχαν δεχτεί επίθεση με χημικά και κρότου λάμψης, τον Απρίλιο στον Λόφο, στη διάρκεια εκδηλώσεων της κατάληψης “Εξωστρεφή”. Ο σύλλογος γονέων επιχείρησε τότε 3 φορές να τοποθετηθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο και 3 φορές έφαγε πόρτα από την “προοδευτική’ δημοτική αρχή, με γελοίες δικαιολογίες. Οι “ακόμα πιο προοδευτικές” και “λαϊκές” παρατάξεις του Δημοτικού Συμβουλίου (με μια εξαίρεση), πετάνε ακόμα χαρταετό για το συμβάν. Όπως πετάνε ακόμα χαρταετό για τη συνεχιζόμενη κατοχή του Λόφου. Και δίνουν γραμμή αποσιώπησης στα ελεγχόμενα από αυτούς μέσα, μένοντας ατσαλάκωτος ο απόλυτα συνένοχος για την κατάσταση, Δούκας.
Κατά τα άλλα, ο Δούκας μπορεί να εκδίδει μαζί τους ψηφίσματα για την Παλαιστίνη και να κάνει λεονταρισμούς στον ισραηλινό πρέσβη, την ίδια στιγμή που στέλνει νύχτα και αξημέρωτα συνεργεία καθαριότητας στην Καλλιδρομίου, που ψάχνουν (ρωτώντας κιόλας), να κατεβάσουν παλαιστινιακές σημαίες από μπαλκόνια.
Οι “προοδευτικές” και οι “λαϊκές” παρατάξεις, με τον δήμαρχό τους, στην εποχή των καταγγελιών για την απαγόρευση συναθροίσεων στο Σύνταγμα, σίγουρα θα καταγγείλουν την επίθεση στα παιδιά έξω από την πρωτοβάθμια, που χάρη στην ετοιμότητα των γονιών, πήρε άμεσα δημοσιότητα.
Τίποτα δε θα ξεπλύνει όμως την ενοχή τους για τη σιωπή στου Στρέφη. Γιατί αυτή η σιωπή άνοιξε τον δρόμο για να συνεχίσουν να χτυπούν οι μπάτσοι παιδιά δημοτικού.
ΥΓ. Το πρώτο φλέμα, αναπαράγοντας ανακοίνωση των μπάτσων, ισχυρίστηκε ότι “μέλη του συλλόγου γονέων του 36ου δημοτικού σχολείου Αθήνας και από τις συλλογικότητες “Όχι μετρό στην πλατεία Εξαρχείων” και “Ανοιχτή Συνέλευση υπεράσπισης του Λόφου Στρέφη”, στην προσπάθειά τους να εισέλθουν στο κτίριο επιτέθηκαν στις αστυνομικές δυνάμεις, που τους απώθησαν κάνοντας χρήση χημικών και χειροβομβίδων κρότου – λάμψης”. Καλή προσπάθεια έχουμε να πούμε, από τον διεστραμμένο επικοινωνιολόγο των μπάτσων. Δείχνει ποιοι αγωνίζονται και ποιους φοβούνται. Μας ενέπνευσε και νέο σύνθημα: “Πλατεία, Στρέφη, Δημοτικό Σχολείο. Στον ύπνο σας μας βλέπετε και στο Μεταξουργείο”.
1. Τι συμβαίνει στα Εξάρχεια;
Τα Εξάρχεια βρίσκονται τα τελευταία χρόνια στη δίνη της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ως μέρος του σχεδίου για την καπιταλιστική ανάπτυξη του κέντρου της πόλης, την εκδίωξη των κατοίκων από αυτό και την παράδοσή του στο τουριστικό και κτηματομεσιτικό κεφάλαιο. Έχοντας την ιδιαιτερότητα της γειτονιάς που κουβαλάει μνήμες αγώνων και μπορεί να συσπειρώνει τον κόσμο που αντιστέκεται, η γειτονιά δέχτηκε ήδη από την εποχή των μνημονίων, σφοδρή επίθεση. Ξεκίνησε η προσπάθεια εξευγενισμού με τα σχεδιαζόμενα έργα για το μετρό στην πλατεία, την ανάπλαση του Λόφου Στρέφη, τη μουσειοποίηση του Πολυτεχνείου, την ανακατασκευή του αρχαιολογικού μουσείου, την πεζοδρόμηση της Τοσίτσα. Εφημερίδες, έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα του λόμπι των αναπλάσεων, πρόβαλαν την περιοχή ως το πλέον hot διασκεδαστήριο. «Φιλάνθρωποι» εφοπλιστές ξεκίνησαν τις χρηματοδοτήσεις μικρομάγαζων για χίπστερς, με σκοπό τη μετατροπή του περιβάλλοντος των ξενοδοχειακών επενδύσεών τους σε φιλόξενο και ελκυστικό τόπο για τους τουρίστες. Διαμερίσματα μετατράπηκαν σε airbnb και ολόκληρες πολυκατοικίες άλλαξαν χέρια σε μια μέρα και έγιναν luxury apartments. Τα νοίκια έφτασαν στον ουρανό και άνθρωποι που είχαν ζήσει όλη τους τη ζωή εδώ, αναγκάστηκαν να αλλάξουν γειτονιά.
Και βέβαια, για όλα αυτά, έπρεπε να παταχθεί ο εσωτερικός εχθρός, τόσο αυτός που πάντα είχε τα Εξάρχεια ως σημείο αναφοράς, όσο και εκείνος που δημιουργήθηκε, αντιστεκόμενος στην καπιταλιστική επέλαση στη γειτονιά.
Αν ο εξευγενισμός απαιτεί σημαντικές δημόσιες επενδύσεις, μια από τις σημαντικότερες που έγιναν εδώ, ήταν η αστυνομική κατοχή που επιβλήθηκε, με σκοπό την βίαιη καταστολή οποιασδήποτε φωνής και δράσης έκρινε το κράτος ότι θα μπορούσε να απειλήσει τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Ολόκληρη η γειτονιά μετατράπηκε σε πεδίο καταστολής, με ΜΑΤ, ΔΡΑΣΗ, ΟΠΚΕ, ΔΙΑΣ, ασφαλίτες, κάμερες και drone να επιτηρούν 24/7, να επιτίθενται όποτε γούσταραν, να προκαλούν και να προσπαθούν να δημιουργήσουν μια συνθήκη αβίωτη για τους κατοίκους και τους θαμώνες της γειτονιάς. Πολιτικά και κοινωνικά στέκια και μεταναστευτικές καταλήψεις στέγης εκκενώθηκαν βίαια, η πλατεία Εξαρχείων καταστράφηκε και ο Λόφος Στρέφη παραδόθηκε για ανάπλαση στο κτηματομεσιτικό κεφάλαιο.
Όμως οι αντιστάσεις είναι εδώ. Οι αγώνες των αυτοοργανωμένων συνελεύσεων έδιωξαν την Prodea από τον Λόφο και μπλόκαραν τα έργα του μετρό στην πλατεία. Η γειτονιά είναι ακόμα σημείο αναφοράς και πολιτικών ζυμώσεων, οι πεζόδρομοι δεν έχουν παραδοθεί ολοκληρωτικά στην κατανάλωση και λειτουργούν ως αντιεμπορευματικά στέκια. Η αλληλεγγύη στηρίζει τη μεταναστευτική κατάληψη της Νοταρά 26, που γιόρτασε τα 10 της χρόνια.
Τα κρατικά σχέδια αναγκαστικά, αναζητούν πλέον νέους τρόπους για την επιβολή τους.
2. Τι θέλει το κράτος και ο δήμος στον «Εξωστρεφή» και τον Λόφο Στρέφη;
Το σχέδιο του Δούκα για τον Λόφο Στρέφη έρχεται σε απόλυτη ευθυγράμμιση με αυτό του προκατόχου του, του Μπακογιάννη: να υποστεί ο Λόφος ανάπλαση και να εξευγενιστεί, ώστε να επιτευχθεί η συσσώρευση οικονομικού και πολιτισμικού κεφαλαίου, που είναι απαραίτητη για την καπιταλιστική επέκταση. Σε αυτό το πλαίσιο, ο Λόφος πρέπει να μετατραπεί σε άλλο ένα αποστειρωμένο και καλά φυλασσόμενο τουριστικό αξιοθέατο με εμπορικές χρήσεις.
Η ανάπλαση και η νέα χρήση του Λόφου, δε θα μπορούσε να γίνει με την παρουσία μιας κατάληψης εκεί, καθώς αυτή, ως κοινωνικός χώρος, λειτουργούσε ανταγωνιστικά στον εξευγενισμό. Ο «Εξωστρεφής», ως ζωντανός κοινωνικός χώρος, ήταν ανάχωμα στα σχέδια του Δήμου να καταστρέψει το φυσικό τοπίο του Λόφου, να τον περιφράξει, να τον γεμίσει σεκιούριτι και να ελέγχει ποιο μπαίνει και ποιο βγαίνει. Η κατάληψη του «Εξωστρεφή» και η Συνέλευση για την υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη αποτελούν την απόδειξη της δυνατότητας οργάνωσης και διαχείρισης από τα κάτω, για αυτό και η συνεχής καταστολή τους δεν είναι αρκετή για τον κρατικό μηχανισμό, που επιδιώκει ισχυρά την εξάλειψή τους.
Το να μετατραπεί ο «Εξωστρεφής» από κοινωνικό κέντρο, σε μαγαζί, είναι ένα καίριο χτύπημα εναντίον μας στη μακρά πορεία επιθέσεων του κράτους. Ένα μαγαζί, απομακρύνει πολιτικές και κοινωνικές χρήσεις, δεν μπορεί να συνενώσει τον κόσμο που φροντίζει με προσωπικού κόπο και κόστος τον Λόφο. Ακόμα και αν οι τιμές είναι χαμηλές, ακόμα και αν βγάζει μόνο τα έξοδά του, ακόμα και αν εξυπηρετεί κοινωφελή σκοπό, παραμένει μια επιχείρηση. Η ζωή μας πλέον εκεί, θα διαμεσολαβείται από το εμπόρευμα.
Η επιλογή του Δήμου να ανοίξει μαγαζί στον χώρο του «Εξωστρεφή», γνωρίζοντας ότι πρόκειται για αυθαίρετο κτίσμα και μπορεί να έχει συνέπειες γι’ αυτό, είναι τόσο ισχυρή, που αφενός επιτρέπει την επί πεντέμισι μήνες αστυνομική κατοχή του Λόφου και αφετέρου, δεν διστάζει να εργαλειοποιήσει ακόμα και ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες, όπως π.χ. άτομα με αυτισμό ή ανάπηρα άτομα. Ο Δήμος, με το πρόσχημα της κοινωνικής ένταξης, επιδιώκει να τακτοποιήσει το αυθαίρετο και να φέρει τους φιλάνθρωπους χορηγούς στον Λόφο, που σε δεύτερο χρόνο θα δουν τις επενδύσεις τους σε ακίνητα στην περιοχή, να αυξάνουν την αξία τους. Ο Δήμος επιδιώκει επίσης, να αποδυναμώσει τα επιχειρήματα της συνέλευσης, να παρουσιάσει τα μέλη της ως ακραία άτομα που δήθεν αντιτίθενται στην κοινωνική ένταξη ατόμων ευπαθών ομάδων.
Ακόμα και εάν ο Δήμος καταφέρει να κάνει μαγαζί το «Εξωστρεφή», αυτό ούτε κατά διάνοια δεν εγγυάται ότι θα φύγουν οι μπάτσοι από τον Λόφο. Ο Χρυσοχοΐδης το έχει δηλώσει με σαφήνεια: οι επιλογές του Δούκα διόλου δεν τον δεσμεύουν για την παρουσία των μπάτσων και θα κρίνει ο ίδιος πόσο θα κάτσουν εκεί. Γιατί το κράτος προσπαθεί να κανονικοποιήσει την παρουσία τους, και να δημιουργήσει άλλον έναν κόμβο επιτήρησης, ελέγχου και καταστολής στα Εξάρχεια. Προσπαθεί να μετατρέψει τους ελεύθερους και δημόσιους χώρους σε περιφραγμένα τετραγωνικά μέτρα με υποβαθμισμένο πράσινο και αναβαθμισμένα μαγαζιά εστίασης, όπου τα άτομα θα προαυλίζονται και θα διασκεδάζουν υπό το άγρυπνο βλέμμα των ΜΑΤ και των ΟΠΚΕ. Οι γύρω ξενοδόχοι και οι μεγαλοϊδιοκτήτες, τους αγαπούν και τους αναζητούν, ενώ τα τουριστάκια, εθισμένα ίσως από την καταστολή στις δικές τους μητροπόλεις, όλο το καλοκαίρι διόλου δεν αναρωτήθηκαν τι δουλειά έχει ο στρατός κατοχής σε ένα πάρκο με θέα.
3. Τι θέλουμε όμως εμείς για τον Λόφο Στρέφη και τον «Εξωστρεφή»;
Η Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη ξεκίνησε το 2021 με σκοπό την αναχαίτιση του σχεδίου ανάπλασης του Λόφου από την Prodea, τον οποίο και πέτυχε. Στις 8 Φεβρουαρίου του 2024, ηττημένοι οι εργολάβοι της Prodea φύγανε, με συνοδεία τους μπάτσους που είχαν στρατοπεδεύσει στο Λόφο για 17 μήνες.
Στην «περίοδο ειρήνης», που κράτησε 14 μήνες, η Ανοιχτή Συνέλευση παρέλαβε ένα Λόφο ρημαγμένο και σε άθλια κατάσταση. Αμέσως ξεκινήσαμε να υλοποιούμε τις ιδέες μας για τη φροντίδα του Λόφου. Με την ακύρωση των εργασιών ανάπλασης του τότε δημάρχου Μπακογιάννη, ο Λόφος είχε γεμίσει σκαψίματα και αδρανή υλικά, κατεστραμμένα πρανή, παράνομα κομμένα δέντρα και δίκτυα ύδρευσης, άρδευσης, πυρόσβεσης και ηλεκτρισμού εκτός λειτουργίας.
Επικεντρωθήκαμε σε εργασίες για τη στήριξη του Λόφου, φτιάξαμε κορμοδέματα για τη συγκράτηση του χώματος στα πρανή, καθώς και ξύλινες κλίμακες για προσβασιμότητα στις πλαγιές. Ξεκινήσαμε φυτεύσεις με στόχο τον εμπλουτισμό της χλωρίδας του Λόφου με θαμνώδη φυτά και δέντρα με βαθύ ριζικό σύστημα για τη συγκράτηση των πρανών, μέχρι και καρποφόρους θάμνους για να παρέχουν τροφή σε πουλιά. Στήσαμε ένα δίκτυο άρδευσης στην πλαγιά της Πουλχερίας που είχε ξεραθεί επικίνδυνα και το επεκτείναμε με παλιά λάστιχα και αυλάκια για το καλύτερο πότισμα των φυτεύσεων. Κατασκευάσαμε μία βρύση για χρήση από ανθρώπους και ζώα. Τοποθετήσαμε ηλιακά φωτιστικά σε καίρια σημεία και αποκαταστήσαμε τον φωτισμό στο μπάσκετ. Επιβάλλαμε την αλλαγή σχεδίων για την παιδική χαρά για την αποφυγή τσιμεντώματος. Οργανώσαμε τακτικά μαζέματα σκουπιδιών, κατασκευάσαμε και τοποθετήσαμε κάδους σκουπιδιών σε όλο τον Λόφο. Τέλος, φτιάξαμε ταμπέλες πολιτικού περιεχομένου για τους επισκέπτες του Στρέφη.
Για 14 μήνες, κάναμε το όραμά μας για το Λόφο πράξη. Ο Λόφος ήταν ένα ανοιχτό ελεύθερο και πράσινο πεδίο συνάντησης ανθρώπων μεταξύ τους και με τη φύση. Ένα σπίτι για τα ζώα που σύχναζαν εκεί, όπου έβρισκαν καταφύγιο από τα τσιμέντα του κέντρου, καθαρότερο αέρα, χώμα και δέντρα. Ένα μέρος όπου η γειτονιά βρισκόταν εκεί τα απογεύματα, παιδιά παίζανε στον Λόφο και σκυλιά βολτάραν, όπου οι συνελεύσεις του κινήματος βρίσκονταν εκεί, μαζί με τον αγωνιζόμενο κόσμο της γειτονιάς. Ο Στρέφης ήταν ένα ανοιχτό πεδίο για τη γειτονιά και το κίνημα. Και αυτό θα γίνει πάλι.
Σε αυτή την περίοδο ειρήνης κάναμε πράξη και την πρότασή μας για την αξιοποίηση του πρώην αναψυκτηρίου: για 1 χρόνο ανοίξαμε τον Εξωστρεφή και λειτουργούσε ως κοινωνικό κέντρο καλύπτοντας και τις ανάγκες της γειτονιάς. Ένας χώρος για ξεκούραση, με νερό, χυμούς και καφέδες να παρέχονται δωρεάν ενώ μπίρες και ποτά ήταν στη βάση της ελεύθερης συνεισφοράς. Στο χώρο υπήρχαν βιβλία, ρούχα και παιχνίδια ελεύθερα να τα πάρει όποιο ενδιαφερόταν. Εκεί κάναμε τις συνελεύσεις μας τον χειμώνα, εκεί τα παιδικά πάρτι, εκεί τις εκδηλώσεις και τις συζητήσεις, εκεί καταλήγαμε μετά τις απεργιακές πορείες, εκεί μαγειρεύαμε για τις κοινωνικές κουζίνες, εκεί γιορτάζαμε, όλα εκεί. Μία κατάληψη με χαρακτηριστικά κοινωνικού κέντρου είναι η μόνη χρήση που προκρίνουμε ως συνέλευση. Μόνο έτσι μπορεί να διατηρηθεί ο Λόφος ελεύθερος και άγριος, χωρίς εμπορευματοποίηση και με σεβασμό προς τη φύση και τα ζώα.
Στις 26 Απριλίου εκκενώθηκε η κατάληψη και μαζί της ήρθε η δεύτερη μεγάλη στρατοπέδευση αστυνομικών δυνάμεων, που διαρκεί ως τώρα. ΜΑΤ και ΟΠΚΕ έχουν καταλάβει τα κεντρικότερα περάσματα στο Λόφο και τα περιστατικά τραμπουκισμού και αστυνομικής βίας καταγράφονται καθημερινά. Η προσπάθεια απονέκρωσης του Λόφου και αποκοπής του από τη γειτονιά και τα πολιτικά μας χαρακτηριστικά, δε θα περάσει!
ΕΞΩ ΟΙ ΜΠΑΤΣΟΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΛΟΦΟ ΣΤΡΕΦΗ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΕΞΩΣΤΡΕΦΗ!
Ανοιχτή συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη
Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου, 18:00, θεατράκι
Μετά από 5 γεμάτους μήνες αστυνομικής κατοχής του Λόφου Στρέφη, με την ένταση να κλιμακώνεται και τις επιθέσεις των μπάτσων να είναι καθημερινές σε γονείς, παιδιά, έφηβα και νεαρά άτομα.
Με τον Λόφο να ερημώνει, να ξεραίνεται και να έχει μετατραπεί σε ουρητήριο και χωματερή των μπάτσων.
Με την επιμονή Δούκα να εργαλειοποιεί έννοιες και φορείς που στηρίζουν ευάλωτα άτομα για να νομιμοποιήσει το αυθαίρετο του Εξωστρεφή με το πρόσχημα της κοινωφελούς χρήσης, καλλιεργώντας την ψευδαίσθηση ότι κάτι τέτοιο θα διώξει τους μπάτσους από εκεί, όταν ο ίδιος τους έχει καλέσει και ο Χρυσοχοΐδης έχει δηλώσει δημόσια ότι οι δικοί του σχεδιασμοί είναι ανεξάρτητοι από την παραχώρηση του Εξωστρεφή από τον Δούκα.
Με τις πρόσφατες δηλώσεις Μπακογιάννη στο δημοτικό συμβούλιο, που δεν ντρέπεται να δείχνει δημόσια πόσο καλός υπάλληλος των αφεντικών του real estate είναι, μη αποδεχόμενος την ήττα του και απαιτώντας να προχωρήσει η σχεδιαζόμενη από την Prodea ανάπλαση του Λόφου.
Με τα ΜΜΕ, ιδίως αυτά που προπαγανδίζουν ακούραστα την μετατροπή της γειτονιάς σε πεδίο κερδοφορίας του κεφαλαίου, ισοπεδώνοντας τις ζωές μας, να ενισχύουν αυτόματα και να μετατρέπουν σε απαίτηση τη φωνή του Μπακογιάννη.
Με τις μάσκες να έχουν πλέον πέσει: Το κράτος με τους μπάτσους του, είναι στον Λόφο για την επιβολή του σχεδίου Prodea – Μπακογιάννη και δεν έχει σκοπό να φύγει από εκεί έως ότου δεν μείνει πέτρα πάνω στην πέτρα στον Λόφο, έως ότου, μπουν κάγκελα, φύλακες, κάμερες και ελεγχόμενη είσοδος.
ΗΜΑΣΤΑΝ, ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΘΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΔΩ!
Ο ΛΟΦΟΣ (πάλι) ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ!
ΠΡΟΒΟΛΗ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ “NO OTHER LAND” (Καμία άλλη γη, 2023, Παλαιστίνη,
Νορβηγία, 95′, με ελληνικούς υπότιτλους) ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΑΚΙ ΤΟΥ ΛΟΦΟΥ
Κυριακή 28 Σεπτεμβρίου, 19:30
Σκηνοθεσία: Basel Adra, Yuval Abraham , Rachel Szor, Hamdan Ballal
Παραγωγή: Antipode Films, Yabayay
Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ στο Φεστιβάλ Βερολίνου 2024
https://www.youtube.com/watch?v=MHLswilhtPU&t=1s
Ο Basel Adra, ένας νεαρός Παλαιστίνιος ακτιβιστής από την Masafer Yatta
αντιμάχεται τον εκτοπισμό από την Ισραηλινή κατοχή από παιδί.
Ο Basel καταγράφει την σταδιακή καταστροφή του χωριού του, καθώς οι
στρατιώτες γκρεμίζουν τα σπίτια των οικογενειών που μένουν εκεί στην
μεγαλύτερη επιχείρηση εκτοπισμού στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη.
Όταν συναντηθεί με τον Ισραηλινό δημοσιογράφο Yuval, θα συνδεθούν φιλικά
και θα πολεμήσουν τον διωγμό μαζί. Ο σύνθετος δεσμός τους στοιχειώνεται
από την μεταξύ τους ανισότητα: O Basel ζει σε συνθήκες σκληρής κατοχής
ενώ ο Yuval είναι χωρίς περιορισμούς και ελεύθερος.
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗΝ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗ!
Η Ανοιχτή Συνέλευση για την Υπεράσπιση του Λόφου Στρέφη, θα πραγματοποιηθεί το Σάββατο 20 Σεπτεμβρίου, στις 18:00, στο θεατράκι του Λόφου.
Συζητάμε τη συμμετοχή μας σε δράσεις αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη, σε δράσεις για τους δημόσιους χώρους στη γειτονιά, για την αντίδρασή μας στις κατασταλτικές μεθοδεύσεις με σκοπό την απονέκρωση του Λόφου, για τα σχέδια του Δήμου για την ιδιωτικοποίησή του και οργανώνουμε τη ζωή και την παρουσία μας σε αυτόν. Επίσης, για την οργάνωση δράσεων και εργαστηρίων για παιδιά και ενήλικες.
ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΑ:
