«Ο χιπστερισμός του 21ου αιώνα τα χωράει όλα: κάθε πολιτική άποψη και καλλιτεχνική έκφραση γίνεται μέρος ενός μενού από το οποίο επιλέγει κανείς για να δημιουργήσει την ατομική του ταυτότητα. Ωστόσο οι σύγχρονοι χίπστερ είναι επίσης η τελευταία παραλλαγή μιας παλιάς πολιτισμικής παράδοσης […] Οι χίπστερ, εμπροσθοφυλακή της αστικής και πολιτισμικής αποικιοκρατίας, είναι επίσης η αιχμή του δόρατος του εξευγενισμού, που διαγράφει τη μνήμη της διαφορετικότητας, καλύπτοντας το παρελθόν με τη μονοχρωμία της κουλ ομογενοποίησης» (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου).

Την Παρασκευή 10/11, στο χιπστερο-βιβλιοπωλείο Κομπραί θα παιχτεί άλλο ένα θέατρο του παραλόγου. Στην μικρή κοιτίδα του χιπ-εναλλακτισμού θα παρουσιαστεί το βιβλίο «Ο αποικιοκράτης χίπστερ» του Γκρέγκορι Πιερρό.

Πριν από ένα χρόνο, λοιπόν, άνοιξε το Κομπραί – ένα ακόμη εναλλακτικό «βιβλιοπωλείο με καφέ» (sic!) στα Εξάρχεια. Δεν θα στεκόμασταν στο γεγονός αυτό αν οι δύο ιδιοκτήτριες/επιχειρηματίες -όπως και όλα τα αντίστοιχα αφεντικά που έχουν ανοίξει μαγαζιά στη γειτονιά τα τελευταία δύο χρόνια- δεν επέλεγαν να διαφημίσουν το νέο μαγαζάκι τους σε διάφορα χιπ free-press περιοδικά και καθεστωτικά μέσα.

Όλα αυτά τα μαγαζιά, που ανοίγουν σαν τα μανιτάρια τα δύο τελευταία χρόνια στα Εξάρχεια και που είτε καταλαμβάνουν τον δημόσιο χώρο με τα τραπεζάκια τους, είτε το δημόσιο λόγο με τις παπάτζες τους, έχουν πάρει ξεκάθαρη θέση ΥΠΕΡ ΤΟΥ ΕΞΕΥΓΕΝΙΣΜΟΥ ΤΩΝ ΕΞΑΡΧΕΙΩΝ. Και το έχουν κάνει είτε μέσα από την πλήρη απουσία των ιδιοκτητών τους απ’ τους αγώνες για την υπεράσπιση των Εξαρχείων, είτε μέσα από τον τρόπο που έχουν επιλέξει να διαφημίζουν την «πραμάτεια» τους.

Τις δύο ιδιοκτήτριες-επιχειρηματίες του Κομπραί δεν τις έχουμε δει ποτέ σε κανένα μέτωπο του αγώνα υπεράσπισης των Εξαρχείων: ούτε στον αγώνα για την υπεράσπισης της πλατείας Εξαρχείων από τις μπότες των μπάτσων και των εργολάβων της Αττικό Μετρό, ούτε στον αγώνα για την υπεράσπιση του λόφου του Στρέφη από τις μπουλντόζες της Prodea, ούτε στον αγώνα για την υπεράσπισης του πολιτισμικού και πολιτικού παρελθόντος της γειτονιάς από τις ορδές των χίπστερ και των τουριστών.

Τις δύο επιχειρηματίες του Κομπραί τις έχουμε δει μονάχα να διαφημίζουν το νέο τους μαγαζί στη LiFo, στην iefimerida, στο «Επιχειρώ» κλπ. Και δεν είναι τυχαίο. Είναι η εντελώς ξεκάθαρη επιλογή να κινούνται στους χώρους της «διανόησης και του πολιτισμού» με την ιδιότητα των επιχειρηματιών και να διαφημίζουν το μαγαζί τους στις προπαγανδιστικές ναυαρχίδες του εξευγενισμού. Γιατί όπως κάθε στρατιωτική επιχείρηση, έτσι και η αποικιοκρατία των Εξαρχείων απαιτεί τον αντίστοιχο προπαγανδιστικό μηχανισμό. Στη συγκεκριμένη περίπτωση το ρόλο αυτό τον έχει αναλάβει η Καθημερινή, η LiFO, η Athens Voice, και χίλια δυο μικρότερα ή μεγαλύτερα συστημικά μέσα ενημέρωσης.

Είναι λοιπόν ντροπή να τολμάνε να διοργανώνουν παρουσίαση βιβλίου και συζήτηση για τον εξευγενισμό και την «αποικιοκρατία των χίπστερ», σε μια περιοχή η οποία είναι θύμα των δύο αυτών φαινομένων. Και είναι διπλή ντροπή να καμώνονται ότι νοιάζονται, όταν οι ίδιες είναι κομμάτι του προβλήματος που προκαλούν.

Αν οι δύο επιχειρηματίες του Κομπραί θέλανε να κάνουν μια εκδήλωση για τον εξευγενισμό, ας καλούσαν τους κατοίκους που αγωνίζονται εδώ και δύο χρόνια είτε στα Εξάρχεια, είτε στην Κυψέλη, για να μιλήσουν για το βίωμα τους. Αλλά αντιθέτως επέλεξαν δύο ακαδημαϊκές για να μας τα εξηγήσουν… με δύσκολα λόγια.

Αλλά αυτό είναι ο χιπστερισμός: έχει την καταπληκτική ικανότητα να καταναλώνει τα πάντα και να τα μετατρέπει σε εμπόρευμα. Όπως λέει και ο ίδιος ο συγγραφέας του οποίου το βιβλίο παρουσιάζουν, «ο χιπ εξευγενισμός είναι αναμφισβήτητα η πιο υλική έκφραση του χιπστερισμού ως αποικιοκρατίας: απόδειξη ότι η τελευταία ενσάρκωση του κουλ λευκού πλήθους όχι μόνο δημιουργεί χώρους για τον εαυτό του πατώντας πάνω στους έγχρωμους και την εργατική τάξη, αλλά και δεν έχει κανέναν ενδοιασμό να παρουσιάζει αυτό ακριβώς το γεγονός ως φόρο τιμής προς αυτούς».