Ή, όταν οι μελετητές και οι εργολάβοι έχουν σχέδιο και όραμα
“Σε όσες περιπτώσεις η όδευση του καλωδίου διέρχεται εγκάρσια από περιοχές με διαμορφωμένες επιφάνειες, θα αφαιρούνται με προσοχή οι πλάκες, θα διανοίγεται κανάλι πλάτους 20 cm με αδιατάρακτη κοπή, θα τοποθετείται ο πλαστικός σωλήνας και στη συνέχεια θα εγκιβωτίζεται σε μπετόν. Πάνω στο μπετόν θα στρώνονται οι πλάκες στις ίδιες θέσεις που ήταν πριν την αποξήλωση. Όσες πλάκες σπάσουν, θα αντικαθίστανται με νέες”.
Αυτά μας λέει η περίφημη μελέτης της Prodea για τη διέλευση του δικτύου ηλεκτροφωτισμού από τα πλακόστρωτα του Στρέφη. Τι γίνεται όμως όταν οι εργολάβοι στο ξεκίνημα κιόλας της “αδιατάρακτης κοπής” ανακαλύπτουν αυτό που θα ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΞΕΡΟΥΝ, ότι δηλαδή κάτω από το πλακόστρωτο υπάρχει μόνο βράχος; Τέρμα οι μαγκιές με το ξεκοίλιασμα του Λόφου. Πάει περίπατο η “αδιατάρακτη κοπή” και η προσοχή στις πλάκες, μπαίνει μπροστά ο εκσκαφέας και τα κομπρεσέρ, καταστρέφουν ολοκληρωτικά το πλακόστρωτο. Παρόλα αυτά μένουν καθηλωμένοι στο ίδιο σημείο εδώ και τρεις μέρες, ο βράχος κρατά γερά.
Νεύρα, πολλά νεύρα… Για να κρύψουν τις πομπές τους από τα αδιάκριτα βλέμματα, φωνάζουν τους μπάτσους για να απομακρύνουν όποιο άτομο βρεθεί κοντά τους. Και κάπου εκεί δίπλα., μια εκπρόσωπος της Διεύθυνσης Πρασίνου του Δήμου, απλά χαριεντίζεται με τους μηχανικούς.
Στο μεταξύ τα πρανή παραμένουν κατεστραμμένα και τα χώματα περιμένουν την επόμενη βροχή για να μεταναστεύσουν στα πεδινά της Πουλχερίας και της Μπενάκη.
Και η άνοιξη πλησιάζει…
