Η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου (Ματρόζου 45, Παναιτωλίου 21, Αρβάλη 3) αποτελούσε παράδειγμα αγώνα στην περιοχή του Κουκακίου. Για 3 χρόνια οι κάτοικοι και αλληλέγγυοι χτίσανε δομές, σχέσεις με τη γειτονιά και αγωνίζονταν ενάντια στην πατριαρχία, το ρατσισμό, τον εξευγενισμό και τη κρατική καταστολή. Το Μάρτιο 2018 με το ΣΥΡΙΖΑ γίνεται εκκένωση της Ματρόζου 45 σε τριπλή εκκένωση μαζί με τις καταλήψεις Γκάρε και Ζαΐμη 11 στα Εξάρχεια. Οι καταλήψεις συσπειρώνονται και μετά από δύο εβδομάδες παίρνουν και οι τρεις συλλογικά τα εδάφη τους πίσω. Όμως στις 18 Δεκεμβρίου 2019 και επί ΝΔ γίνεται η τριπλή εκκένωση των σπιτιών, όπου αλληλέγγυοι από την Αρβάλη και την Παναιτωλίου συλλαμβάνονται ενώ από τη Ματρόζου οι μπάτσοι δε βρήκαν κανένα όταν μπήκαν στο κτήριο. Τρεις βδομάδες αργότερα, 11 Γενάρη 2020, γίνεται η διπλή ανακατάληψη της Ματρόζου και Παναιτωλίου όπου εκεί γίνεται μαχητική υπεράσπιση των κτηρίων από τον κόσμο μέσα. Οι μπάτσοι συλλαμβάνουν 5 άτομα στην Ματρόζου, 8 στην Παναιτωλίου και 9 άτομα από τις συγκεντρώσεις στους δρόμους της γειτονιάς. Το δικαστήριο εν τέλει αθωώνει τις καταληψίες της Παναιτωλίου, κρίνει την ανήλικη συντρόφισσα από τη Ματρόζου ένοχη για όλα με επίπληξη, ενώ το 2024 καταδικάζει τους υπόλοιπους 4 της Ματρόζου σε 6,5 χρόνια φυλάκισης με ολική έκτιση.
Μια απόφαση τέτοιας ισχύος για εμάς δείχνει την υποταγή του δικαστικού συστήματος στις επιταγές της πολιτικής ηγεσίας. Η εκδικητικότητα που προβάλλει μια ποινή φυλάκισης όπου καμία κατηγορία δε διαχωρίζεται (όλοι οι συμμετέχοντες χρεώνονται τα πάντα) και κάθε ποινή χρεώνεται σε υψηλά επίπεδα δίνει ένα μήνυμα ότι η δικαστική εξουσία κάνει απροκάλυπτα πια τεμενάδες στις ορέξεις των πολιτικών πιέσεων. Από την πρώτη στιγμή δικηγόρος των μπάτσων ενάντια στα συντρόφια της Ματρόζου ορίστηκε η Ε. Βαρελά, υποψήφια βουλευτής της ΝΔ με προεκλογική καμπάνια ως συνήγορος υπεράσπισης αστυνομικών και εργαζόμενη στο δικηγορικό γραφείο του Πλεύρη. Η αποτυχημένη προσπάθειά της και των μπάτσων να αναβαθμίσουν το κατηγορητήριο σε κακουργήματα και η εξαντλητικά αυστηρή απόφασης της έδρας και του εισαγγελέα στο πρωτόδικο, συντάσσονται σε μια ανάγνωση της δικαστικής διαδικασίας ως πολιτικά καθοδηγούμενης.
Αν τα συντρόφια μας μπουν φυλακή για πλημμεληματικές κατηγορίες όπου δεν αναγνωρίζεται καν ποιος έκανε τι, γιατί υπερασπίστηκαν τα σπίτια και τους αγώνες τους, αυτό για μας είναι μήνυμα ότι ξεκινάει μια περίοδος όπου πολιτικοί αντίπαλοι του κράτους θα καταλήγουν εύκολα σε κελιά. Ως κομμάτι του ανταγωνιστικού κινήματος, αυτό αφορά όλες και όλα μας – όχι μόνο για την προσωπική μας μοίρα αλλά και γιατί εγκαινιάζει μια νέα περίοδο που ιστορικά μας παραπέμπει στο χουντισμό.
Η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου είχε οργανωθεί με βάση τις συλλογικές ανάγκες που ανέκυπταν, τόσο στα άτομα που μένανε εκεί όσο και στη γειτονιά. Ενώ στην αρχή άνοιξαν ένα σπίτι, μέσα σε ένα χρόνο, οι Κοινότητα επεκτάθηκε σε άλλα δύο κτήρια καλύπτοντας έτσι τη δυνατότητα στέγασης περισσότερων ανθρώπων. Το κτήριο της Αρβάλη 3 συγκεκριμένα, το «μπλε σπίτι», στέγαζε της δομές της κοινότητας: κήπο, αναγνωστήριο και βιβλιοθήκη, χαριστικό παζάρι ρούχων, λουτρό και πλυντήριο. Στις δομές συναντιόνταν γείτονες και κάτοικοι χτίζοντας τρόπους συλλογικής απάντησης σε ανάγκες που μοιάζουν ατομικές. Αποτελούν άμεσο παράδειγμα οργάνωσης της κοινωνικής βάσης για την κάλυψη των αναγκών της, μέσα από τις δομές δεν καλύπτουμε όμως μόνο τις ανάγκες μας, μαθαίνουμε κιόλας την αλληλοβοήθεια, τη συμμετοχή και την οριζόντια οργάνωση, η κάθε μία με τις δυνατότητές της.
Πέραν από τις δομές, η σχέση με τη γειτονιά που έχτισαν τα συντρόφια στο Κουκάκι αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση για ένα κοινωνικό εγχείρημα, μια κατάληψη που αντιλαμβάνεται την ύπαρξή της ως κομμάτι της κοινωνίας και την κοινωνία αντίστοιχα ως το μεγαλύτερο όλον της. Έτσι, οι καταλήψεις έτρεξαν αγώνες ενάντια στον εξευγενισμό της γειτονιάς και την ιδιωτικοποίηση του Λόφου Φιλοπάππου. Σήμερα, 6 χρόνια μετά την εκκένωσή τους, η γειτονιά αποτελεί ξεπεσμένη σκιά του παλιού της χαρακτήρα. Κάτω από την Ακρόπολη, βυθισμένη σε διαμερίσματα βραχυπρόθεσμης μίσθωσης, άνοστα χιπστερομάγαζα σε κάθε γωνία, κάμερες σε πολλά σημεία και οι κάτοικοι της λίγο περισσότερο φαντάσματα. Δε γνωρίζουμε αν 3 καταλήψεις θα έσωζαν την κατάσταση, αλλά σίγουρα βλέπουμε μια σχέση μεταξύ της εκκένωσης της κοινότητας και του ραγδαίου ρυθμού εξευγενισμού της περιοχής. Το σφράγισμα των καταλήψεων και ο διωγμός των κατοίκων τους σίγουρα άφησε τη γειτονιά πιο πολιτικά κενή και απροστάτευτη, βορά στη κερδοσκοπία του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου.
Καταλήψεις και άμυνα
Οι καταλήψεις αμύνονται με πολλούς τρόπους και σα ρωγμές στο τσιμέντο της άσχημης πόλης καταφέρνουν πάντα να ξαναβγαίνουν. Στο Κουκάκι η υπεράσπιση των καταλήψεων έγινε μαχητικά. Οι καταληψίες φαίνεται να κατέβασαν ένα σπίτι ολόκληρο στα κεφάλια των μπάτσων, αψηφώντας έτσι έστω για λίγο την παντοδυναμία του κράτους και των όπλων του. Για την υπεράσπισή της αφού εκκενώθηκε και τη δουλειά που έκανε όσο λειτουργούσε η Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου έγινε μεγάλο παράδειγμα οργάνωσης, δομών και αντίστασης στο καταληψιακό κίνημα.
Εμείς από μεριάς μας πιστεύουμε στην υπεράσπιση των χώρων μας με την καθημερινή παρουσία μας, με τη συνεχή προώθηση των περιεχομένων μας, με τη σύναψη σχέσεων με τους γείτονες, τις γειτόνισσες και τα γειτονάκια μας, όχι ευκαριακών ή εργαλειακών, αλλά σχέσεων αμοιβαίας εκτίμησης, αλληλοστήριξης και ενδιαφέροντος όπως στο Κουκάκι. Δε πιστεύουμε πως μόνο η στιγμή της σύγκρουσης δείχνει το αποτέλεσμα της πολιτικής μας εργασίας, και γι’ αυτό προσπαθούμε να στήσουμε κοινότητα αλληλέγγυων γύρω από το Λόφο. Οι αγώνες για το Λόφο Φιλοπάππου δε μας ενέπνευσαν απλώς αλλά μας έφεραν και σε επαφή με πολύτιμα συντρόφια που μαζί έχουμε συμπορευτεί στον αγώνα για τους ελεύθερους χώρους στην πόλη.
Στην Κοινότητα Καταλήψεων Κουκακίου βλέπουμε τα εαυτά μας, σαν κοινότητα του λόφου Στρέφη, όπως κάθε κοινότητα που αυτο-οργανώνεται για να αγωνιστεί ενάντια στο υπάρχον και να καλύψει τις ανάγκες της. Για αυτον και για τοσους αλλους λογους, ειμαστε βαθια συνδεδεμενα με τα συντροφια της κοινοτητας του κουκακιου και στεκόμαστε πλάι τους στην καταστολή που βιώνουν ακόμα τόσα χρόνια μετά το βίαιο ξερίζωμα από τα σπίτια τους. Θα είμαστε μαζί τους στην πορεία, την εκδήλωση, καθώς και στο δικαστήριο για το εφετείο τους, την Τρίτη 2/12.
Απεριόριστη δύναμη στα διωκόμενα συντρόφια και την υπόλοιπη κοινότητα.
ΠΟΡΕΙΑ, ΣΑΒΒΑΤΟ 29/11, 13:00, ΠΛΑΤΕΙΑ ΜΕΡΚΟΥΡΗ, ΠΕΤΡΑΛΩΝΑ
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ, ΚΥΡΙΑΚΗ 30/11, 15:00, ΠΑΡΚΟ ΝΑΥΑΡΙΝΟΥ
ΕΦΕΤΕΙΟ, ΤΡΙΤΗ 2/12, 9ΠΜ, ΚΤΗΡΙΟ 8, ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ
ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΓΙΑΤΙ ΟΛΑ ΕΙΝΑΙ ΚΛΕΜΜΕΝΑ ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΣΕ ΒΙΛΕΣ ΚΑΙ ΕΓΚΑΤΑΛΕΛΟΙΜΕΝΑ